Slippend door het leven
Op de weg kan ieder slippertje met een wiel een schuiver worden en dus een valpartij. In het veld geldt hetzelfde maar is glippen en slippen onderdeel van het spel. Soms val je, meestal niet.
Zodra de temperatuur omhooggaat, dan heb je meteen meer mul zand op de gravelpaden en dus meer slip en glippartijen. Gaat het regenen dan is het feest helemaal compleet met de nodige modder.
Glippen en slippen is in eerste instantie eng en dat zorgt voor stress. De eerste reflex van ons lichaam is om deze situatie zo snel mogelijk te beëindigen. We sturen weg uit het mulle zand, remmen blind om de vaart te minderen of steken een been uit om een val te voorkomen.
Iets soortgelijks gebeurd soms ook in het gewone leven. We zeggen iets dat we liever niet hadden gezegd of horen onszelf spontaan iets zeggen dat we niet hadden kunnen bedenken van te voren en waardoor het gesprek onverwachts van richting verandert.
Het zijn de glippartijen van het normale leven, vaak leidend tot schaamte en stress en dus tot pogingen om de boel snel te lijmen of om uitspraken te wissen: ‘zo bedoelde ik het niet’ waar we dat in de meeste gevallen uiteraard wel zo bedoelden. We waren het alleen niet van plan om het te zeggen. Net als met slippen en uitglijden op de fiets, je was het niet van plan maar het gebeurde wel.
Slippen is fascinerend. Zowel op de fiets als in de rest van ons leven. Het zijn van die momenten dat iets anders aan het roer staat: niet je stuur, maar je banden en de ondergrond. Of niet je denken dat wil bepalen en sturen, maar je mond dat uit een ander vaatje tapt en zomaar hele rake dingen zegt. Zonder aankondiging en keuzemoment vooraf.
Op de fiets zijn de slipmomenten als de kers op de taart van iedere gravelrit. Zeker als je ze in slow motion beleefd zonder in te grijpen. Heel even staat de tijd stil en leef je helemaal in het moment zelf. Net als tijdens de glijpartijen in het gewone leven.
Het zijn pure en levenskrachtige momenten die makkelijker ontstaan als je geen plan hebt, als wensen en verlangens er even niet zijn en als onze wil in de slaapstand verkeerd.
Begin met oefenen in het bos, dan ontdek je deze parels van het glippen en slippen vanzelf in de rest van je leven. En hoe spannend dat ook is, het werkt echt bevrijdend zodra je ze omarmt.