Je leven als ontdekkingsreis

Explore! begon met het idee van gravel als ontdekkingsreis, maar al spoedig merkte ik dat wat ik op de fiets uitprobeer en ontdek ook een plek krijgt in andere situaties in mijn leven. Alleen al het idee van de ontdekkingsreis maakt me bewust van de momenten dat ik wegkijk, iets ongemakkelijk vindt of op een andere manier iets uit de weg ga. Ik kijk dan steeds vaker weer terug, nieuwsgierig geworden naar wat me deed wegkijken.

Dat wegkijken en uit de weg gaan gebeurt aan de lopende band. Ook op de fiets. We vermijden takjes, modderstroken, slecht weer en meer. Juist doen wat je vermijd, om te ontdekken wat het eigenlijk is en wat het met je doet creëert verrassende ervaringen en nieuwe inzichten. Sterker, daar begint het avontuur. Zo ontdekte ik dat door de modder rijden verslavend leuk is. Dat ijskoude handen zowel pijn doen als een andere staat van zijn creëren. En dat regen ook een zegen is.

De insteek van je leven als ontdekkingsreis maakt nieuwsgierig, opent je belangstelling en zet daarmee de deur open voor wat het leven allemaal op je pad brengt en laat zien wat je anders bewust of onbewust aan je voorbij laat gaan. Leuk en niet leuk, mooi en lelijk, koud en warm, etc. Het is allemaal goed realiseer ik me steeds vaker. Het probleem ontstaat zodra je onderscheid gaat maken en daar een waarde aan hangt. Dan ga je steeds meer op zoek naar 1 smaak of een beperkt aantal smaken en wijs je veel andere smaken (onbewust) af.

Wat ik ook ontdek is dat het zoekende in ons een geweldig kompas is. En dat als je onbevangen op reis gaat door het leven, met alles er op en eraan, dat het ‘zoekende in ons’ de sleutel blijkt te zijn tot een wonderlijke ontdekkingsreis die fundamenteler is dan wat je allemaal kunt vinden onderweg. Wat je onderweg vindt is geen bijzaak, want er zitten echte pareltjes tussen. Maar het zijn eerder de krenten in de pap dan de pap zelf. In ons leven lijkt vinden soms belangrijker dan op zoek zijn. Terwijl ik me steeds vaker realiseer dat het dus compleet omgekeerd is.

Het zijn de vragen die ons de weg wijzen, niet de antwoorden. En dus is het op weg zijn belangrijker dan waar je naartoe gaat. Voor gravelroutes geldt dat overduidelijk. Bij de start en finish vindt je soms een leuk café, maar meestal is het niet meer dan een parkeerplaats of straat om je auto te parkeren. Zodra je de startplek verlaat, dan begint het avontuur.

Het op zoek zijn is dus het grote ding. Tegelijkertijd realiseer ik me ook dat de eindbestemming wel degelijk bepaalt waar we uiteindelijk naartoe gaan. En dan niet als rondrit, maar als meerjarenrit van onze geboorte naar het moment dat ons leven eindigt. Zoals we hopen op een mooie rit als we een route downloaden zo is het ook volkomen logisch dat we een betekenisvol leven zoeken met veel mooie momenten, inspirerende inzichten, waardevolle ervaringen en warme contacten met anderen. De keuzes die je maakt, maken de route die je aflegt en creëren daarmee ook de ervaringen die je opdoet tijdens jouw levensreis. En ergens op die reis hopen veel mensen ook iets in zichzelf te ontdekken. Iets dat ons als persoon overstijgt. Iets dat groter is dan de kleine maat die we leven. Iets dat groter is dan onze dagelijkse routine en bezigheden. Iets dat de waan van de dag overstijgt. Noem het bestemming, ziel, verwondering, God of het absolute.

We hebben er veel woorden voor. Hoe we het noemen maakt niet uit wat mij betreft, het ontdekken van dit ‘iets’ is voor mij onderdeel van de ontdekkingsreis die centraal staat op Explore! en waar het platform in dienst van wil staan. Dan ontstaat een rijke ontdekkingsreis die ons dichterbij de natuur, dichterbij onszelf en dichterbij elkaar brengt. En hoe dichterbij je komt, hoe meer je van dat ‘iets’ gaat ontdekken. In het begin dacht ik wel eens: het dichterbij komen is de ontdekkingsreis. En ik denk dat dit klopt.

Explore! is begonnen met een vage bestemming en globale opzet. Dat deed ik bewust en deels ook onbewust, want gaandeweg ontdek ik steeds meer van de weg en dan eigenlijk vooral van de weg vlak voor me. Wat en waar deze ons gaat brengen weet ik daarom niet. Zoals ik ook nooit weet waar een nieuwe route me gaat brengen. En dat voelt goed. Niets hoeft af en in kan en kruiken te zijn. Liever niet zelfs. We zijn zoekende en juist daarin vinden we wat we zoeken.

Christiaan Warger

keyboard_arrow_up