Interview met routebouwer Johan Verlaek
DOOR: CHRISTIAAN WARGER
Een korte introductie:
Johan Verlaek werkt als Business Consultant bij de gemeente Eindhoven en woont samen met Esther in Roermond. In het najaar verhuizen ze naar Herkenbosch waar onder andere de routes door Nationaal Park De Meinweg starten.
Waarom ben je begonnen met gravel?
Ergens begin 2014, vlak voordat we met een stel vrienden zouden stoppen met voetbal, zijn we begonnen met fietsen. De een op een oude MTB, de ander op een gammele fitnessbike. NP De Meinweg bij Roermond bleek een goede uitvalbasis om op een zondagmorgen wat kilometers weg te trappen. Singletracks, bospaden maar ook veel gravel. Ben je dan een MTB’er of gravelfanaat? We hadden er in ieder geval veel plezier in.
Een vriend van mij attendeerde me in de zomer van 2017 op een zware graveldagtocht in de Belgische Ardennen; Dirty Boar (170 km, 2.600 hoogtemeters), een tocht door de Hoge Venen en Duitse Eifel. Voor zo’n tocht moet je wel wat trainingskilometers in de benen hebben en die had ik op dat moment nog niet. Ik was wel direct gefascineerd vanwege de combinatie van uitdaging, natuurschoon en een andere beleving van fietsen die ik nog niet (her)kende. Vanaf dat moment ben ik me gaan verdiepen in het ‘gravelen’ en liet het mij niet meer los.
Hoe lang fiets je al gravelroutes?
Zoals gezegd is dat in het najaar van 2017 goed begonnen. Ik ben toen ook vrij snel zelf routes gaan uitstippelen in en rond NP De Meinweg. Het gebied is bij uitstek geschikt voor graveltochten vanwege de diversiteit aan paden, aardig wat hoogteverschillen en het mooie, afwisselende natuurschoon. In eerste instantie vooral om trainingskilometers voor me zelf te maken ter voorbereiding op de Dirty Boar van 2018 en later ook om andere liefhebbers te laten genieten. Daarbij probeer ik altijd een combinatie te maken van uitdaging (afstand, hoogtemeters), afwisseling (bos, heide, buitengebied, diverse ondergronden) en natuur (het oog wil ook wat!). Als je onderweg een gezellig terras mee kan pikken is het helemaal compleet. Het uitstippelen begint vaak met een kaart (ik gebruik vaak de OpenFietsmap in combinatie met Google Maps en Streetview) en daarna veel verkennen met de fiets om te kijken of die route of track daadwerkelijk ‘gravelwaardig’ is. Om er ook zeker van te zijn dat het bijvoorbeeld geen MTB-route wordt of dat je op privéterrein rijdt.
Wat was de mooiste gravelroute die je hebt gefietst?
NP De Meinweg! Maar daarmee doe ik zeker andere mooie routes veel te kort. Heb ondertussen aardig wat routes die op Gravelrides.cc staan gefietst. Bovenaan het lijstje staan de routes op de Veluwe, Zuid-Limburg en de Achterhoek. Maar tochten in Drenthe en Noord-Brabant (o.a. Brabantse Wal in juni gefietst) mogen er ook zijn hoor. We gaan vaak met de camper er op uit en dan pakken Esther en ik een bestaande route mee of ik stippel er eentje zelf uit. De allermooiste tot nu toe is toch wel de Dirty Boar in België. Het ruige van de Ardennen, de mooie venen, die uitgestrektheid; allemaal elementen die een tocht bijzonder maken. Het liefste fiets ik een gravel-evenement zoals die Dirty Boar of de Strade Bianche Achterhoek. Die zijn meestal wat uitdagender en hebben een hoog ‘community-gehalte’ met prima tussenstops en een gezellige afterparty zonder echt te massaal, commercieel of groot te worden.
Wat was je mooiste moment op een gravelbike?
Poeh, dat is lastig. Er zijn er eigenlijk zoveel, ieder moment kan mooi zijn. Voor mij zijn dat dan toch wel de kleine dingen die je onderweg meemaakt. Dat hertje dat je vroeg in de ochtend tegenkomt of een buizerd die vlak voor je uit een boom wegvliegt. De stilte als je even een pauzestop maakt midden in het bos, maar ook de speling van licht bij mist of nevel.
Heb je ooit iets bijzonders meegemaakt op je fiets?
Tja, wat is bijzonder? In 2018 zijn we met de camper door Scandinavië rondgetrokken. Als voorbereiding op de Dirty Boar heb ik daar ook veel kilometers gemaakt. Helemaal in het noorden van Zweden (Riksgränsen), boven de poolcirkel, ben ik de grens met Noorwegen overgestoken op de E10. Weinig mensen gezien maar toch nog 3 andere fietsers! Een ander mooi moment was op de Vennbahn (Langeafstandsfietsroute langs een niet meer gebruikte spoorweg door Duitsland, België en Luxemburg) in België. Ik zie vlak voor me een buizerd op me af komen, die duikt naar de grond en pakt, net op het moment dat ik voorbij fiets, een muis. Op dat moment kijken we elkaar aan en vliegt de buizerd weer snel naar de boom terug.
Fiets je het liefst alleen, samen met iemand of met een groep?
Eigenlijk houd ik wel van alle drie want ze hebben ieder hun eigen dynamiek. Als ik alleen ga kan ik mijn eigen gang gaan. Dan bepaal ik het tempo (flink raggen maar ook veel stoppen om mooie momenten vast te leggen met de camera), pauzeplekjes en keuze van de te fietsen route. Met Esther is het iets minder uitdagend en genieten we samen van de mooie omgeving. Fietsen met je vriendengroep is dan weer wat socialer van aard, even bijkletsen, lachen en na afloop een pintje of twee.
Wat staat er op je gravelbucketlist?
In Europa is dat toch de Dirty Reiver. Een gravel-event op de grens van Engeland en Schotland. In de begindagen was het alleen een route van 200 kilometer (met 3.500 tot 4.000 hoogtemeters), tegenwoordig zijn er ook afstanden van 130 en 65 km. We wilden die in 2019 gaan rijden maar onder andere Corona gooide roet in het eten. De Unbound Gravel (voorheen Dirty Kanza) is er ook zo’n eentje die ik wel eens wil meemaken. Dat is toch een beetje de moeder aller graveltochten in Kansas (USA). Ooit begonnen als een 200 mijl (= 320 km) tocht maar tegenwoordig ook in andere afstanden.
Wat word je volgende gravelrit?
Ik maak bijna wekelijks een gravelrit, vaak in NP De Meinweg, maar zeker ook in andere delen van Midden-Limburg. Ik sta vaak versteld dat er hier nog zo veel onverharde wegen zijn. En dat er nog veel zijn die ik nog niet ken. Om weer goed voorbereid te zijn voor de Dirty Boar en Strade Bianche Achterhoek (beide in september), zal ik binnenkort vaak ‘mijn eigen’ routes in NP De Meinweg fietsen, maar ook in Zuid-Limburg, de Ardennen en Eifel
De gravelroutes van Johan: