Drie dagen genieten in de Achterhoek
Vrijdag 12 juni was het zover. Na een bezoek aan TREK Benelux in Harderwijk, begint om 13.15 uur mijn eerste gravelbikepacktour in Terborg vlakbij Doetinchem. Ik ken de Achterhoek vrij goed, ben er geboren en de familie van mijn moederskant woont in deze streek. Vooral in mijn jeugd kwam ik hier vaak. En dan blijkt toch al meteen na de start dat ik dit gebied minder goed ken dan gedacht.
Van het eerste deel van de route naar Vragender verwachtte ik namelijk niet heel veel. In dit deel van de Achterhoek heeft de nodige ruilverkaveling plaatsgevonden, wat de schoonheid van een gebied meestal geen goed doet. Ik was dan ook aangenaam verrast dat dit eerste deel wel heel mooi is. Niet het allermooiste deel van de Achterhoek, maar wel echt mooi. Genieten geblazen dus! Mede door de rust in dit deel van Nederland. In veel fietsgebieden in Nederland is dat wel anders, ook rustig, maar niet zo rustig als hier.
Tot Vragender wisselen asfaltwegen en gravelpaden zich af. Ik vermoed iets meer gravel dan asfalt maar het zal ongeveer 50/50 zijn denk ik. En eigenlijk is dat wel een prettige start. Vanaf Vragender kom je namelijk niet zoveel asfalt meer tegen.
Bij De Twee Bruggen, na ongeveer 40 km fietsen, kiezen we voor een uitgebreide lunch. Zodra we afstappen voelen we meteen hoe warm 29 graden is. Op de fiets voelt dat gelukkig heel anders, vooral vanwege een aardig windje die ons trakteert op de nodige verkoeling. Op dit soort dagen kun je beter fietsen, dan stilstaan of wandelen. Tenzij je van dit soort temperaturen houdt uiteraard.
Meteen na de lunch begint het hoogtepunt van de eerste etappe. We fietsen door de buurtschappen rondom Winterswijk. We genieten van het boerenland, de stukjes bos en de voor deze streek typerende boerderijen. De lus rondom Winterswijk is nagenoeg gelijk aan een route die Robert Gesink, de Condor van Varsseveld, ooit fietste en die dit gebied op zijn duimpje kent.
De eerste etappe eindigt voor ons bij Winterswijk. We rijden meteen door naar camping De Vreehorst bij Winterswijk waar we overnachten in een luxe Lodge. Op een apart veldje staan twee van deze tenten die we van harte kunnen aanbevelen. De mensen van deze camping zijn erg aardig en behulpzaam. De kaart van de snackbar biedt gelukkig meer dan patat en frikandellen; we kunnen kiezen uit diverse pizza’s en drie schnitzelmenu’s. Het zal je dan ook niet verbazen dat hier veel Duitsers komen. Wij kozen voor de pizza’s en een klein flesje witte wijn. Heerlijk!
De tent waar we slapen is erg luxe met een eigen douche, toilet en keukenblok. Er is plek voor 4 volwassenen en voor de deur kun je nog even nagenieten van de dag in een hangmat.
De volgende dag fietsen we naar Barchem. Vanaf dit plaatsje begint de route door Berkelland. Dit gebied van de Achterhoek kende ik niet. Wat erg jammer is, want wat is het hier ook mooi zeg! Boerenland, mooie oude boerderijen en de nodige groene stukken. Het allerleukste vonden we nog de vele smalle paadjes die deze route kenmerken. Van smalle bospaden tot oude kerkepaden. Vandaag dus lekker sturen en volop genieten van de omgeving!
Even voor Geesteren zagen we een bordje die ons wees naar Theetuin de Busker. Dat leek ons wel wat. Bij hele aardige mensen dronken we hier koffie met een heerlijke appeltaart. De Theetuin was een initiatief van de puberzoon des huizes, die na maanden verplicht thuis te zijn vanwege de coronamaatregelen zijn vrienden voor het eerst weer zag en dus geen tijd had om ons te bedienen. Zijn lieve moeder nam de honneurs waar, afrekenen was echter wel bij de baas zelf die de bankrekening uit zijn hoofd kende. We vonden het wel vermakelijk.
Na de Theetuin passeerden we het idyllisch dorpje Geesteren, waarna een werkelijk schitterend smal paadje langs mooie grote klassieke bomen volgde en het eind van de etappe spoedig in zicht was: Landgoedhotel Woodbrooke in Barchem.
Het hotel doet wat chique aan, maar in de praktijk is het allemaal heel relaxed. Ook leuk, de eigenaar is ook gek van fietsen. Ze hebben bijvoorbeeld een speciaal mountainbike arrangement en de fiets mag mee naar de kamer. Ook hebben ze een afgesloten garage voor fietsen. Je mag dus kiezen. Het diner werd geserveerd op het terras in de tuin. Heerlijk om zo de dag af te sluiten te midden van de natuur (het hotel ligt in het bos, vlakbij de Kale berg) en fluitende vogels. Het eten was heerlijk, de bediening gemoedelijk en vriendelijk.
Na een rustige nacht en een prima lunch beginnen we alweer aan de laatste etappe. Bij die gedachte voel ik een lichte teleurstelling opwellen. Ik zou nog wel langer hier willen fietsen. Het leven is zo kinderlijk eenvoudig op de fiets en genieten zo vanzelfsprekend.
Ook vandaag wacht ons een fietsrit die anders is dan de vorige etappes. Wat een variatie in zo’n klein gebied! Vandaag fietsen we door prachtige bossen, langs mooie landhuizen en oude boerderijen. Het is echt heel mooi hier in de omgeving van Ruurlo, Lochem en Vorden.
Bij Almen, na 17 kilometer fietsen, begint het te druppelen. Druppels die snel veranderen in flinke regenbuien; uiteindelijk zelfs in een serieuze hoosbui. Wat de innerlijke rust verstoort is de bliksem die dreigend dichtbij is. Ik fiets gelukkig de goede kant op, voortgejaagd door de donder. Dus toch nog een beetje stress aan het eind ? Het maakt van het laatste deel toch nog een soort wedstrijdje tegen de elementen. Ik voel me op en top coureur en ram ‘Oerend Hard’ op de grote plaat richting de finish. Ik voel me goed, denk nergens aan en ben helemaal doorweekt als ik aankom bij de Plus in Terborg. Bij de auto douche ik me schoon in de regen, spuit de modder van mijn armen en benen met de laatste bidon vol water en geniet nog minuten lang na. Tot de kou me pakt en ik zo snel mogelijk warme kleren aan doe en in de auto kruip. Even staat de tijd stil. Wat een mooi weekend was dit.
Christiaan Warger